Што ги вознемирува мајките по постапката на вештачко осеменување?
Една од најчестите компликации на оваа постапка е синдром на хиперстимулација на јајниците. Тој се должи на фактот дека на самата процедура на ИВФ му претходи курс на хормонска терапија, што пак има за цел зголемување на бројот на фоликулите што созреваат. Како резултат на тоа, самите жлезди се зголемуваат во големината, што често води до формирање на цисти.
Со хиперактивни јајници, жените се жалат на:
- болка во стомакот;
- намалување на волуменот на излачена урина;
- појава на гадење;
- нарушена дигестија (дијареа);
- зголемување на абдоменот во волуменот (асцит).
Ваквото нарушување се третира вонболно, преку пропишување на хормонски лекови. Со голема големина на цисти, може да се препише хируршка операција.
Со кои други последици за организмот може да се соочат со жените после ИВФ?
Ако хиперстимулацијата се случува многу често и лесно се подложува на корекција, тогаш постојат и други, т.н. непосредни последици, кои директно зависат од индивидуалните карактеристики на организмот. Меѓу нив се:
- алергиска реакција на лекови кои се користат во постапката;
- воспалителен процес, како резултат на несоодветна пункција на јајниците и инфекцијата;
- внатрешно крварење, како резултат на васкуларно оштетување за време на пункција;
- појава на дигестивни нарушувања, вртоглавица, слабост, - несакани ефекти на хормонската терапија.
Меѓу долгорочните последици на ИВФ за здравјето на жените, највозбудливо е онкологијата, која во повеќето случаи е мит за противниците на процедурата. Всушност, на оваа сметка не се спроведени студии.
Но, кардиомиопатијата - промена во состојбата на срцевиот мускул, без патологија на валвуларниот апарат - може да се развие 1-2 години по процедурата. Тоа доведува до зголемување на пропустливоста на васкуларните ѕидови, што на крајот ја намалува еластичноста на мускулите. Во такви случаи на жената му е потребен третман, кој е пропишан поединечно.