Како се манифестира овој вид гинеколошки нарушувања?
За почеток, треба да се забележи дека оваа болест може да се развие и речиси веднаш по стружењето на утерусната шуплина и по некое време (2-3 дена). Непосредниот механизам за развој на хематоми е формирање на т.н. приклучок од честичките на ендометриумот, кои по чистењето минуваат низ матката на вратот и бараат излез.
Главните знаци на хематоми развиени по стружење се:- чувство на гадење;
- повраќање;
- дијареа;
- зголемено потење;
- зголемена брзина на срцето;
- зголемена телесна температура;
- грчеви во долниот дел на стомакот;
- главоболка, вртоглавица.
Вреди да се напомене дека во повеќето случаи овој вид на симптоматологија се развива одеднаш, наспроти позадината на целосна благосостојба.
Што може да биде опасно таква повреда?
Откако разбрав што е хематометар, кој се појави по чистењето, мора да се каже дека само по себе ова прекршување е многу опасно за здравјето на жената. Со текот на времето, неоткриената болест може да доведе до развој на гноен процес во гениталиите, што пак негативно влијае на репродуктивната функција. Ако инфекцијата влегува во крвотокот и се јавува инфекција, се јавува сепса, која е полна со фатален исход.
Во оние случаи каде што хематомерот има повеќе димензии (со доцнење на докторот), може да се назначи целосно отстранување на матката.
Како се третираат хематомерите по стружењето?
Кога дијагностицираат такво нарушување, лекарите најпрво се однесуваат на медицински методи на терапија. Во овој случај, лекови за стимулирање на матката контракции се пропишани. Заедно со нив, жената зема и спазмолитични лекови, кои се дизајнирани да ги исклучат болните феномени (No-shpa, Papaverin).
Во оние случаи кога воспалителниот процес е забележан во матката, пред да се спроведе слична процедура, лекарите спроведуваат курс на антибактериска терапија и само тогаш продолжуваат да ја исцедат празнината.
Така, пред лекување на хематоменот, лекарот внимателно ја испитува утерусната шуплина со ултразвук, ја проценува големината и само тогаш одлучува за изборот на терапија.