Принципот на правдата

Американскиот филозоф, чии погледи извршиле значително влијание врз формирањето на современиот политички систем во САД, Ј. Ролс верувал дека ако законите не кореспондираат со принципот на правда, не се конзистентни меѓусебно и, според тоа, неефикасни, немаат најмало право да постојат.

Основни принципи на правдата

  1. Првиот принцип на правдата вели дека секое лице има право на максимален број на основни слободи, или, поточно, сите слободи мора да бидат еднакви, никој не треба да биде во овој погоден.
  2. Следниот принцип го вклучува принципот на разумност и правда. Значи, ако постојат нееднаквости од општествена и економска природа, тогаш тие треба да се решат на таков начин што тие се корисни за оние сегменти на населението кои се неповолни. Во исто време, на ниво на човечки способности, јавните функции треба да бидат отворени за секој кој сака.

Треба да се напомене дека горенаведените основни принципи се дизајнирани да го решат главниот проблем на правдата.

Принцип на социјална правда

Во неа се наведува дека во секое општество треба да постои еднаква распределба на трудот, културни вредности, како и сите можни социјални можности.

Доколку подетално го разгледаме секое од горенаведените, тогаш:

  1. Фер дистрибуција на трудот вклучува уставно засилено право на работа, што го исклучува појавувањето на штетни, нестручни видови. Покрај тоа, дозволена е и социјална и професионална еднаквост, која забранува давање предност на вработување на одредени национални групи итн.
  2. За правична распределба на културните вредности, неопходно е да се создадат сите услови за слободен пристап на секој граѓанин за нив.
  3. Ако зборуваме за социјални можности, тогаш оваа група треба да вклучува обезбедување на секој човек со потребниот социјален минимум.

Принципот на еднаквост и правда

Според овој принцип, создавањето човечка еднаквост го промовира социјалниот просперитет. Инаку, од секојдневни конфликти ќе произлезат што ќе предизвикаат поделба во општеството.

Принципот на хуманизмот и правдата

Секој, дури и криминалец, е полноправна членка на општеството. Се смета за нефер, ако во врска со него тие покажуваат помалку загриженост отколку за некој друг. Никој нема право да го понижува човековото достоинство.