Хиперактивното растројство со дефицит на внимание (АДХД) е нарушување на централниот нервен систем. До денес, појавата на оваа дијагноза кај децата расте секоја година. Меѓу момчињата, ваквата дијагноза е почеста.
АДХД кај деца: причини
АДХД може да биде предизвикана од следниве причини:
- нарушување на субкортикалните структури на мозокот;
- патолози за развој на фронтални лобуси на мозокот;
- наследност;
- перинатална енцефалопатија ;
- патологија на бременоста кај мајката на детето (фетална хипоксија, запушување на папочната врвца, токсикоза, закана за абортус , пушење, стрес, малнутриција);
- карактеристики на текот на трудот: предвремено, продолжено, минливо, со стимулирање на трудот;
- бебето се роди предвреме.
Честите конфликти во семејството, прекумерната тежина во однос на детето може да придонесе за појава на неговиот синдром на АДХД.
Дијагноза на АДХД кај децата
Главниот метод на дијагностицирање е методот на динамично набљудување на детето во природната средина за него. Набљудувачот создава т.н. картичка за набљудување, која ги запишува информациите за однесувањето на детето дома, во училиште, на улица, во кругот на пријатели, со родителите.
Со дете над 6 години, се користат скали за одредување на нивото на внимание, размислување и други когнитивни процеси.
Кога ќе се постави дијагнозата, се земаат предвид и податоците од здравствената евиденција на детето, на претставките на родителите.
Симптоми на АДХД кај деца
Првите знаци на АДХД почнуваат да се појавуваат веќе кај новороденчето. Дете со АДХД го карактеризира присуството на следниве симптоми:
- зголемена моторна активност на екстремитетите;
- хаотични движења;
- често одложен развој на говор ;
- несмасност;
- дезинхибиција;
- импулсивност;
- немир;
- невнимание.
Често, овие деца се потценуваат самодоверба, главоболки и стравови.
Психолошки карактеристики на децата со АДХД
Децата со АДХД малку се разликуваат од нивните вообичаени врсници:
- детето не може да го контролира сопственото однесување;
- Тешко му е да го држи вниманието долго време на еден предмет;
- емоционална лабилност, чести промени на расположението;
- Тешко е детето да оствари контакт со други деца.
Предавање на деца со АДХД
Наставувањето на дете со дијагноза на АДХД бара зголемено внимание од страна на родителите и наставниците, бидејќи тој треба да донесува ментални оптоварувања, за да обезбеди што е можно почесто чести промени во активностите за да се избегне губење интерес за предметот. Детето со АДХД се карактеризира со немир, тој може да оди низ класот за време на часот, предизвикувајќи нарушување во учењето.
Училиштето за деца со АДХД претставува најголема тежина, затоа што од него е неопходно поради неговите физиолошки карактеристики: долго да седи на едно место и да се концентрира на еден предмет.
Третман на АДХД кај деца
Децата со АДХД синдром треба да се третираат на сеопфатен начин: покрај терапијата со лекови, детето е исто така задолжително, а родителите го посетуваат невропсихологот.
Родителите треба да обезбедат детето да го следи режимот на денот, да даде можност да ја попрска акумулираната енергија преку физички вежби и долги прошетки. Потребно е да се минимизира гледањето телевизија и наоѓање на дете на компјутерот, бидејќи тоа ја зголемува претераноста на телото на детето.
Потребно е да се ограничи присуството на дете со АДХД во местата на масовна метеж, бидејќи ова само може да ја интензивира манифестацијата на хиперактивност.
Од лекови користат: атотоксетин, кортексин, енцефабол , пантогам, церебролизин, фенибут , пирацетам, риталин, декедрин, цилер. Препорачливо е да се користат со предупредување ноотропни лекови кај деца под 6 годишна возраст, бидејќи тие имаат број
Детето со АДХД бара посебно внимание за себе од родителите и од околината. Правилно организираниот режим на денот, физичката активност, соодветната корелација на пофалбите и критиките на детето ќе му овозможат поуспешно да се прилагодат на околината.
Треба исто така да се запомни дека како што детето расте, манифестациите на АДХД синдромот ќе бидат измазнети и не толку изразени.