Дренажа на плевралната празнина

Кога се испушта во плевралната празнина преку инцизија со мала големина, се вметнува посебна цевка. Оваа постапка е потребна за повреди на градите.

Индикации за одводнување на плевралната празнина

Главната индикација за поставување на дренажа е присуството на ексудат, крв или гној во плевралната празнина. Може да се побара и помош за пациенти кои имаат акумулација на воздух помеѓу ливчињата на плеврата.

Покрај тоа, може да се земат предвид и индикациите за одводнување на плевралната празнина:

Речиси секогаш дренажата на плевралната шуплина се изведува со пнеумоторакс и хидроторакс. Овие проблеми, како по правило, може да се претпостават со респираторна инсуфициенција или емфизем. И тие се појавуваат на фрактури на ребрата, на пример.

Во некои случаи, инсталација на дренажа е потребна за пациенти кои биле подложени на хируршка интервенција. Цевките остануваат во градната коска додека не се нормализира притисокот и течноста исчезнува целосно.

Методи на дренажа на плевралната празнина

Вообичаено, цевката за одводнување се поставува на ниво на средната аксиларна линија во петтиот или шестиот интервал помеѓу ребрата. Ова место е избрано, прво, затоа што е над дијафрагмата и е безбедно. И второ, на овој дел од ѕидот на градниот кош е најтенката мускулатура, па дренажата може да се воведе побрзо и полесно.

За постапката, ви се потребни овие алатки:

Местото за одводнување е претходно обележано и третирано со антисептик. По извршувањето на пункцијата, се избира цевка, која се испраќа преку трактатот во торакалната празнина, затворена со спој и дополнително е фиксирана.

Во најтешките случаи, дури и по инсталацијата на дренажа, воздухот продолжува да излегува премногу активно, може да се смета прашањето за инсталирање на втора цевка.

Компликации на дренажа на плеврална празнина

Ако плеурата има згуснување или споеви, дренажата не е толку лесна. Меѓу најтешките можни компликации на постапката се следните: